vrijdag 1 juni 2012

creatief loslaten

Loslaten is bij tijd en wijle best moeilijk.
We kennen het kleine loslaten en het grote loslaten.
Het kleine loslaten zit in het leven van alledag, de grote en kleine verliezen die we iedere dag weer meemaken. Dat de dingen anders gaan dan we eigenlijk zouden willen, ons ego in de weg zit of dat we teleurstellingen moeten verwerken of met ongemak en ziekte van doen krijgen.

Het grote loslaten voelt voor mij meer als het verliezen van iets dierbaars door de dood of door gedwongen scheiding of ernstige ziekte. Ieder jaar op 1 juni gaat het bij mij intens over loslaten. Het is de sterfdag van mijn dierbare oudere zus, die op 7 jarige leeftijd door een ongeluk om het leven kwam. En elk jaar ervaar ik nog steeds de pijn van het gemis en voel ik me diep van binnen in de kou staan.

Zo hielp een wandeling langs de rivier mij dit keer weer in de verwerking. Ik nam de camera mee en maakte een klein symbolisch hart met bloemen in het zand en liet het door het water wegspoelen. Alles in het leven komt en gaat. We verbinden ons vanuit liefde met elkaar maar eens komt de tijd dat we elkaar weer los moeten laten. Dit kan vroeg of laat zijn, we weten het niet wanneer onze tijd gekomen is.

wij zijn in liefde verbonden

en als de tijd daar is

gaan we ieder onze eigen weg


ooit zien we elkaar weer terug


Vorig jaar rond dezelfde tijd maakte ik voor haar en mij een mooi zijdekunstwerkje wat ik de titel ''in memoriam'' meegaf. Daarin verwerkte ik rode rozenblaadjes (liefde) van het boeket van 50 rozen dat ik kreeg toen ik vijftig werd en kregen de kleuren zwart (dood) en wit (leven) een belangrijke rol. Een vleugje blauw met het rood in het hart van de bloemblaadjes stonden voor mij voor hemel en aarde. Ondanks dat zij niet meer hier is en ik haar nog steeds mis, probeer ik toch mijn hemel op aarde te creëren.

Het is fijn om af en toe tijd te nemen voor het voelen van je verlies en verdriet. Door iets te maken, geef je een stem aan je gevoelens. Gevoelens die soms echt niet onder woorden te brengen zijn. Maar door het al scheppend uit te drukken, krijgt het een stem, een gezicht, een beeld, een betekenis.

in memoriam - (zijdepapier met wol en rozenblaadjes)


1 opmerking:

Inge N zei

Wat een mooie manier van aandacht geven, verwerken en loslaten.