Zondag was ik in het Arboretum in Wageningen. Het is daar altijd zo mooi als de lente begint!
Het is nog vroeg in het voorjaar, zeker nu met de koude nachten, stonden er daarom nog niet zoveel bomen in bloei. Maar wat een pracht en praal alweer! Heel veel schitterend wit, maar ook gele en paarse en zelfs rode bloeiers zag ik.
Ik had die dag een hele sombere bui. En ook al hing ik met mijn neus midden tussen de bloesem, van binnen bleef het grijs. Maar mooie plaatjes schieten deed ik.
Gelukkig is alles in de natuur (en daarmee ook in onze binnenwereld) geen moment hetzelfde en altijd in verandering. Zo is ook mijn sombere bui nu gelukkig weer overgegaan in een andere gemoedstoestand. En weer ervaar ik de natuur, zeker achteraf gezien, als heel helend en troostrijk.
Dus mensen, ga naar buiten en verwonder je over de schoonheid en veelkleurigheid van al het nieuwe leven wat zich aan je voordoet en laat je erdoor voeden.
witte bloesem
zwarte tak
grijze lucht
de lente
neemt een
hoge vlucht
voluit bloeien
is bij helder licht
een heel vrolijk gezicht
zal somberheid
haar gloed verdrijven
opdat ik zwicht voor licht
Jacinta
2 april 2012
1 opmerking:
Alles gaat voorbij. Ook sombere buien. Net zoals de natuur voortdurend verandert.
Een reactie posten