Op een dag was het zover,
een grote berg hout achter in onze boomgaard
zou verstookt worden om tot as te verdwijnen.
Toen het tijdstip van het grote vuur naderde,
vonden we er een prachtig zelfgebouwd nest.
Het bleek een thuis van vele tientallen bijen of hommels?
(wie het weet mag het doorgeven)
Drukke baasjes waren het,
die af en aan vlogen om hun te verwachten jonge kroost
die af en aan vlogen om hun te verwachten jonge kroost
een goed onderkomen te geven.
Sommige zaten als wachters hun fort te beschermen.
Met de macrolens erbij kon ik hun gedrag
en verschijning heel mooi bekijken.
Nog nooit had ik zoiets gezien
en wat zag dat er indrukwekkend uit.
Maar onherroepelijk kwam de dag
waarop hun huis met milde hand verstoord werd.
En nadat zij op reis waren naar een nieuw veilig oord,
hielden wij met elkaar een groot vreugdevuur,
om uiteindelijk plaats te maken voor
de roodbonte koeien van de buurman.
Leven op het land heeft zo zijn bekoringen.
Jacinta
Geen opmerkingen:
Een reactie posten