donderdag 19 april 2012

hoe duisternis in licht verandert

Stil staan bij de dood en het leven ten volle leven in het leven, dat is waartoe ik me regelmatig geroepen voel. Dat dit bij tijd en wijle een aardige klus is, is mij niet onbekend.

Niet voor niets ben ik jaren geleden actief betrokken geraakt bij de EKR, een vrijwilligersorganisatie gebaseerd op de principes van Elisabeth Kubler Ross. Van hieruit ontmoet ik al jaren met een zekere regelmaat gelijkgestemde vrouwen die er ook naar streven om de dood onder ogen te zien, de liefde te omarmen, te vergeven en te verdiepen bij leven en welzijn.

- ontwaken - handgehakt beeld 2005, Jacinta

Doodgaan doen we niet alleen als we ''echt doodgaan''. 
Nee, bij grote innerlijke transformaties kan het ook voelen dat er eerst iets in je moet sterven. Het oude jasje aan overtuigingen en opvattingen over wie je bent, wat je te doen hebt in je leven en hoe dit vorm te geven gaat bij veel mensen in deze roerige tijden op de schop. Met een mooie term wordt dit ook wel ontwaken genoemd. Het is ook een proces van inkeer, van het van hoofd naar hart geraken, van het geloof in jezelf en het volgen van je bestemming. En dit proces van veranderen voelt als sterven.

Het is een onbekend en als duister aanvoelend gebied, dat van je vraagt om uit te houden, te vertrouwen en met lege handen te durven staan. Hoe dat voelt heeft Joyce van Zielekruid vanmorgen heel mooi verwoordt in haar blog. Soms kan je in je leven wel wat troost gebruiken. Het is fijn als iemand even met je meedenkt of je iets aanreikt waar je mee verder kan. Zoals het onderstaande filmpje.


Veel mensen willen de dood liever de rug toekeren. De dood beangstigt, ze wordt gezien als de grote onbekende en ze is tegelijk het mysterie van het leven.
We beschouwen de dood veelal als 'het zwarte gat' waar we in verdwijnen en oplossen,  terwijl veel verhalen juist getuigen van de enorme lichtbeleving bij een bijna-doodervaring. Door het doodgaan onder ogen te zien, haar zo mogelijk liefdevol te omarmen en als deel van het leven te beschouwen kan de dood ons tot krachtbron worden.

Blij verrast was ik toen ik gisteren bij kleurrijk dagboek zag dat Saskia de Bruin een heel mooi boekje geschreven heeft: Als het einde nabij is, liefdevol leven tot de laatste seconde. Het is een gratis te downloaden PDF bestand.

Ik stel me zo voor dat je dit bericht doorstuurt naar ieder mens die jij verwacht hiermee te kunnen troosten en bemoedigen. Voor wie mogelijk in jouw kringen het einde nabij is en/of voor wie wil leven in waarheid. Opdat duisternis vooral bij leven nog in licht verandert!

Geen opmerkingen: