vrijdag 8 maart 2013

wilgen die spreken

Vanmiddag heb ik heerlijk gewandeld in de uiterwaarden en omgeving. Rugzak op, wandelschoenen aan en camera op de buik, want je weet maar nooit wat je onderweg allemaal tegen komt. Het werd een verwonderwandeling, want zelfs op een wat grauwe prille lentedag viel er van alles te beleven.

Ik kan iedere keer weer helemaal in vervoering raken over de stoere kracht van de knotwilgen.
Nu ze er nog zo naakt bijstaan laten ze zich wat mij betreft in hun ware schoonheid zien. Ik zag een en al uitbottende kracht op de takken. Ook bomen verlangen naar het licht, de warmte en het voorjaar, net als wij.


Een van die wilgen leek wel te willen spreken, een blijde vriendelijke roep.

We kunnen veel leren van de bomen in de natuur. Het is een kwestie van afstemming. Deze boom wilde me met zijn open mond echt wat zeggen......''zie je wel hoe mooi ik ben, ja bekijk me maar eens goed, dat is pas genieten!''

En terwijl ik bij thuiskomst zo wat naar de foto's kijk, herinner ik me een soortgelijke wandeling en een tekst die ik een paar jaar geleden, zittend bij een andere oude wilg, in afstemming schreef.

Met pen en papier in de hand luisterde ik naar wat de oude wilg te zeggen had.


de stem van de oude wilg

zo sterk als rots

vele stormen heb ik doorstaan
vele malen ben ik het slachtoffer geweest
maar nog steeds sta ik hier volop in de wind

mijn stam gespleten
in tweeën gekliefd tot op de grond
maar nog steeds geef ik me niet gewonnen

nee, niets kan mij echt beschadigen
ik leef omdat ik besta
en zolang ik besta zal ik uitlopen
telkens weer bloeien

mijn kracht is ondoorgrondelijk
mijn wil om te overleven oersterk
ik word mooier naarmate ik ouder wordt
althans, juist door mijn eigenheid en grilligheid
mijn openheid en ontvankelijkheid
weet men mij te waarderen

ik ben zo buigzaam als riet en zo sterk als rots
dat zijn de krachten die mij vormen in weer en wind
dat zijn de gaven van mijn unieke zijn

niets deert me
ik blijf gewoon mezelf


Jacinta



Wil je meer weten over de stem van bomen?



3 opmerkingen:

laura zei

hi Jacinta.. het wilgenlaantje" in het amsterdamse bos nabij het pannekoekhuis en de rietlanden vind ik zelf ook geweldig.. er staan zowel jonge als oude bomen en ik heb er veel foto's van.. ik hou wel van de wilg ;-))

Jacinta Kogelman zei

nou, dan moet ik daar ook maar eens naar toe....!

Anna zei

Wat heerlijk Jacinta dat jij ze wil luisteren!
Ik heb er van genoten... :))
Lieve groetjes Anna