ruimte maken voor het nieuwe

Wat fijn dat mijn blogberichten weer bij jullie in de mailbox komen! Na dagen van gepuzzel naar de bron van het probleem, is het eindelijk weer gelukt. Kan ik me weer uitdrukken op het internet en mijn passie voor expressie delen met jullie. Uitdrukken en delen wat er in me leeft, ja, voor mij is dat echt een van de voorwaarden om me goed te voelen. 

Een mooie metafoor deed zich ook dit keer aan mij voor. 
Ik voelde me knap onbehaaglijk bij het feit dat ik mijn verhaal niet aan jullie kwijt kon. En het idee dat er mogelijk geen oplossing voor gevonden werd, stemde me van binnen aardig ontevreden. Het begon al met de vraag: wie kan me helpen met mijn probleem? Na veel gezoek vond ik uiteindelijk iemand op een helpdesk van internet. Daarna werd ik uitgedaagd om woorden te geven aan wat zich voordeed. Dat was best ingewikkeld omdat ik niet helemaal thuis ben in de digitale termen van feeds, google en blogs. Maar goed, toen we uiteindelijk stap voor stap ons een weg gebaand hadden door het moeras, vonden we de angel, trokken hem eruit en ging de boel weer stromen.

Je kunt pas verder met je leven voluit te leven, als je de kern van het probleem gevonden en opgelost hebt. In mijn geval was dat een storing op mijn blog. Nu het probleem verholpen is, is er weer ruimte voor het nieuwe.Trek dit maar eens door naar wat zich in jou leven afspeelt.

Is er iets waarin je vastloopt in je leven?
Ben je uit de stroom van vanzelf en goed genoeg geraakt?
Is er wellicht in de kern iets wat niet helemaal klopt, jouw stralingskracht ondermijnt?
Kom je er alleen niet uit?

Het is goed om de kern van het probleem op te sporen. Zoek/vind iemand die jou taal spreekt en je verder kan helpen. Iemand die liefst van binnenuit weet waarover je het hebt. Iemand die met jou de diepte in gaat en je helpt uitdrukking te geven aan wat er in je leeft. Zo maak je ruimte voor het nieuwe. Die iemand wil ik graag voor je zijn.

Kom vertel me, leg eens uit wat er in je omgaat.

Want anders als je ziel alleen is, zal je ziel huilen.

Men moet de dingen naar buiten brengen, net als de lente.

Niemand wil dat er van binnen dingen dood gaan.

Praten, terwijl we elkaar in de ogen kijken.

Naar buiten brengen zoveel we kunnen.

Zodat er binnen weer ruimte ontstaat

en nieuwe dingen geboren kunnen worden.

Mercedes Sosa