We raken steeds verder af van het natuurlijke in onszelf. Iets wat me erg aan het hart gaat.
Gisteren hoorde ik van iemand dat bij haar in de straat, zelfs met het mooie weer van de afgelopen Pinksterdagen veel mensen liever binnen zitten achter de tv en computer dan dat ze zich te goed doen aan het buitenleven. Heel bevreemdend vond ik dat. Het digitale tijdperk heeft zo zijn bekoringen, die ik zeker niet wil ontkennen. Vergeten we echter om niet alleen tijd achter schermen door te brengen maar ook onze zinnen buiten te verzetten, dan zijn we heel onevenwichtig bezig en raakt ons natuurlijke zijn en natuurlijke ritme heel erg verstoord.
Natuur en creativiteit horen bij elkaar. Het in de natuur zijn stimuleert onze creativiteit. In de natuur komt ons brein tot rust, kan onze verbeelding gaan spreken en voelen we ons echt gelukkiger en evenwichtiger.
Onlangs werd er in Amerika onderzoek gedaan naar de effecten hiervan: lees het hier
2 opmerkingen:
Zouden die voordelen ook gelden voor de vaak drukbezochte natuur? Zelf ga ik het liefst vroeg in de ochtend naar buiten. Dan zijn er nog weinig mensen op pad.En zelfs voor mijn tuin gold met de pinksterdagen,dat ik die vanwege muziek van buren ontvluchtte. En binnen een mooie dvd keek.
ja, in de stilte valt er nog meer te beleven in de natuur en om ons heen en wordt ons die stilte niet altijd door iedereen gegund
Een reactie posten