niet voor de poes

Zo, daar ben ik weer. Terug van weggeweest. En langzaam weer van zins om berichten op mijn blog te plaatsen. Wonderlijk wel dat mijn blog nog steeds dagelijks door vele tientallen bezocht wordt, ook al publiceerde ik bijna 3 weken geen nieuwe berichten. Het kan niet anders dan dat mijn berichten een tijdloos karakter in zich dragen.

Alle begin is moeilijk, dat geldt ook voor mij nu nadat ik helemaal uit het schrijven geraakt ben. De zomer is bij uitstek de tijd om alles even los te laten, in een ander ritme te komen. Het is goed om alles even te laten, ook al weet ik nu nog niet waar dit straks goed voor zal zijn. Een gebied wat ook weer onzeker voelt.

Dat alle begin moeilijk is gold zeker ook voor de vele vierdaagse lopers die vandaag van start gingen. Ruim 41.000 wandelaars liepen er vandaag bij ons door de straat. In een Hollands spreekwoord zeggen we dat iets 'niet voor de poes' is als het niet gemakkelijk is. Zou dat gezegde zo ontstaan zijn omdat poezen een wegloop instinct hebben voor alles waarmee wij mensen ons uitsloven om ons te bewijzen? En dat ze dan bij voorbaat al denken: geef mijn portie maar aan fikkie, mij niet gezien? Laat mij maar liggen in mijn mandje, ik ga lekker weer naar buiten als het weer rustig om me heen is?

Voorzichtig maakte ik poes deelgenoot van de drukte, en ja, ze (nou ja, het is een kater) ging zowaar even kijken door het raam om daarna weer heerlijk te verdwijnen in haar eigen gelukzaligheid.

Niet voor de poes, veel te moeilijk, veel te veel gedoe, veel te veel drukte, mij niet gezien.
Ik ga nog lekker even zomeren, geen grote doelen stellen, mijn gevoel achterna en we zien wel wat er van komt.