zaterdag 28 september 2013

benut de kracht van vreugde

In een meditatie zag ik het voor me, een oranjerode gloed met de tekst ''vreugde heelt alle wonden''.

Ben je down, verdrietig, zie je het even niet zitten?
Heb je ergens pijn in je lijf, voel je dat niet vooruit komt?
 
Richt je op wat je plezier geeft.
Iets kleins, iets dierbaars, iets wat je graag doet.

Want de kracht van vreugde is sterker dan je verdriet en zal haar helpen verdrijven.

detail van een schildering

dinsdag 24 september 2013

van de bloemen leren om te schitteren

De natuur is mijn grootste leermeester. 
Neem nou die mooie witte herfstanemoon die ik vorige week zo vol aandacht in haar hart bekeek. Ja, die leerde me om te stralen en te schitteren. Zo onomwonden liet zij zichzelf zien, daar kon ik nog wel wat van leren.

Leren om vanuit heel mijn pure zuivere kracht en van wie ik in essentie ben (wit) mijzelf op te richten en te delen met de wereld (geel-groene hart) en mijn zielelicht en ik-kracht te laten schijnen (geel). Omdat ik niet anders kan, dit mijn zielsverlangen is, ieders zielsverlangen is. Een uitstralen vanuit mijn hart zodat ook anderen erdoor geraakt worden (geel) om ook hun hart te open.

En ik moet zeggen: als het me lukt om zo vol vertrouwen en met een open hart in het leven te staan, ik dus eigenlijk niks te verbergen heb, dat ik daar inderdaad heel erg blij van word. 
Ik ben dan meer aanwezig, meer in de rust, meer in het moment, meer in de flow, meer in vertrouwen. Ik val dan meer samen met wie ik ten diepste ben en geniet veel meer van wat ik aan het doen ben. In contact met anderen raken we sneller tot de kern van waar het om draait, het gevoel van verbinding is veel groter. We hebben elkaar over en weer echt iets te bieden. 
Best heel wat, vind je niet?

Zelfs in de herfst van je leven, laten we zeggen na je 50e, kun je je volle potentieel nog tot ontwikkeling brengen. Ook dit laat de herfstanemoon me zien. Het is eigenlijk nooit te laat om dat te doen in je leven waar je echt van gaat stralen en schitteren, te kiezen voor jouw innerlijke waarheid en daar ja tegen te zeggen en er naar te handelen. Soms gaat daar een zoektocht aan vooraf. Een zoektocht naar jouw zielekwaliteiten, jouw unieke talenten en naar de redenen die je afhouden van wat je eigenlijk diep van binnen wilt en voelt.

Velen onder ons doen eigenlijk niet in hun leven waar ze echt blij van worden, wat in wezen bij ze past. Ze blijven in banen die niet vervullen en houden vast aan relaties die niet echt gelukkig maken. Maar zou het niet mooi zijn als meer mensen de 'roep van hun ziel' op zijn minst kenden, erkennen wie ze ten diepste zijn en er ook iets meer gehoor aan gaven in hun leven? 

Het is mijn specialisme om juist dat wezenlijke in jou via kleur, beeld, woord, de natuur en mijn heldere vermogens naar boven te krijgen, te bevrijden. Je te helpen te leven vanuit jouw diepste waarheid. Te ont-dekken wat je afhoudt van jouw stralende zelf. 
Met het individuele begeleidingstraject DE KLEURENREIS help ik je in een paar sessies op weg om bij jouw kern te komen. Een creatief bezinnend traject geheel afgestemd op jouw levensvragen van dat moment.

Vraag je je af op ik iets voor je kan betekenen neem gerust eens vrijblijvend contact met me op. En ken je iemand die geholpen is met mijn diensten, stuur dit bericht dan vooral door.

herfstanemoon


van de zon leren om te warmen
van de wolken leren om te zweven
van de wind leren om impulsen te geven
van de vogels leren om hoogte te winnen
van de bomen leren om standvastig te zijn
van de bloemen leren om te schitteren
van de stenen leren om te blijven
van de struiken leren om in het voorjaar te vernieuwen
van de bladeren leren om in de herfst los te laten
van de storm hartstocht leren
van de regen leren te vervloeien
van de aarde leren ontvankelijk te zijn
van de maan leren te veranderen
van de sterren leren één onder velen te zijn
van de jaargetijden leren dat het leven telkens opnieuw begint

zaterdag 21 september 2013

ode aan de herfst

De natuur is soms net een sprookje.
Neem nou de herfst. Eigenlijk niet mijn favoriete jaargetijde. Ik heb er aan het begin van de herfst altijd moeite mee dat het leven zich weer wat meer naar binnen richt. De sapstromen trekken zich terug uit al die mooie kleurrijke groeiers en bloeiers.

Maar vandaag nam ik me voor om met het oog van verwondering te kijken naar processen van verval in onze tuin. Daar waar ik geneigd ben te denken dat alle bloemen alleen nog maar uitgebloeid zijn mijn blik om te keren en ze te zien in hun natuurlijke schoonheid van dat moment. Natuurlijk met de macro lens op mijn camera, want van dichtbij ziet dat er nog veel boeiender uit!

En nu blijken bij nadere beschouwing juist die ''voorbije bloeiers'' ook weer hun heel eigen bekoring te hebben.




Na een uitbundige rozerode bloei zijn van onze venuspapavers nu alleen nog hier en daar de verdorde en verdroogde zaaddozen te zien. Zo'n verweerd doosje in schitterende kleuren grijsbruin, als ware het een oud bouwsel met verweerde oude grijze muren en interessante torenkamers, kijkt me parmantig aan tegen de achtergrond van de bloeiende herfstasters.


De in het voorjaar zo krachtig bloeiende bereklauw heeft ook een gedaanteverandering ondergaan. De zaadlobben lijken wel een leger van wachters in gestreepte pakken, klaar voor de aanval. Met een beetje fantasie begrijp ik nu beter waar de bereklauw zijn naam aan heeft te danken.

Voor wie de moeite neemt om goed en aandachtig te kijken is ''het sprookje van de herfst'' toch ook heel erg de moeite waard. 

Ga zelf maar eens op onderzoek uit, al wandelend in eigen tuin, park, bos of veld.
Zet dan wel de bril van verwondering en oog voor schoonheid op je neus. 
Dan valt er zo veel te ontdekken in de natuur!

donderdag 19 september 2013

pachamama, moeder aller moeders

Vandaag was mijn focuspunt bij de kleur rood.
Rood kan een goede kleur zijn om je mee te omringen als je wat moe bent.
Rood voegt o.a. energie toe aan je lichaam en geest en kan je zo weer opladen.
Rood als kleur hoort bij je basischakra, het gebied waar je je innerlijke basisveiligheid, zelfvertrouwen, gronding en een gevoel van levenskracht hoopt te vinden.

Rood heeft mij vandaag wat te vertellen..... kijk en lees mee.

Terwijl ik heerlijk ontspannen met mijn voeten in een voetenbadje met wat voetenbadzout zit om mezelf wat meer te gronden (goeie tip!!) hoor ik een mooie melodie en stem in mezelf klinken. Toevallig ligt mijn mobiel in de buurt en kan ik de woorden en klanken die ik hoor, zonder mijn warme badje te hoeven verlaten, inspreken en opnemen.

Later, met mijn voetjes heerlijk warm, schoon en verzorgd, loop ik naar mijn atelier. Hier pak ik een schilderskwast en werk in rood, bruin en oranje op een doek waar ik al eerder aan begonnen was. Dit doek is trouwens nog steeds in wording. Ook schrijf, teken en schilder ik nog wat over mijn ervaringen in mijn kunstzinnig dagboek.
Zo voed ik mezelf al mijmerend met de kleurrijke beelden die ontstaan en de mooie woorden die ik hoorde van Pachamama, moeder aller moeders.

Gelukkig voel ik me na dit alles heel wat beter gegrond en heeft mijn energieniveau een aardige oppepper gekregen.

En dit is wat moeder aarde tegen me zei:

Pachamama

 Pachamama, moeder aller moeders


Ik ben de moeder, de moeder die je voedt en draagt.
Ik ben ieders moeder.
 Moeder van allen die mij als moeder erkennen, die met zorg mij erkennen.

Moeder aarde, moeder aller moeders.
Geef je, geef je uit handen en draag je over aan mijn moederschap.

Ik voed je, ik steun je, ik leid en gids je.
Ik vervul je.
.....
Ik ben jou steun en toeverlaat.
Moeder aller moeders.

Voor iedereen ben ik een veilige bedding.
Voel je als een kind, als een kind wat zich mag koesteren aan de moeder.

Moeder aller moeders.
Oneindig groot zijn mijn armen waarmee ik jullie omring, omarm.
Oneindig is mijn liefde, mijn toewijding, mijn zorg.

Ik geef alles van wat ik in me heb, ten behoeve van mijn kinderen.
Pachamama, zeggen ze ook wel eens tegen mij.
…..

Werk samen met mij.
Denk ook aan mij.
Zoals ik het goed met je voor heb, zo vraag ik je ook goed voor mij te zorgen.

Bewonder al wat op mij is, beschouw het, benut het.
Behandel het met liefde, met zorg en toewijding.
Zoals je ieder ander mens of dier met liefde wilt benaderen.

Voed je aan mijn oneindige kracht, oneindige stroom van liefde, van aardekracht.
Ben met me, vertoef op mijn velden.
Schuil aan mijn boezem.
….

Ook jij draagt mij in jezelf.
Ik ben deel van jou en jij bent deel van mij.
Samen zijn we een, de moeder, de moeder aller moeders en al haar kinderen.

Ik doordring je wezen met mijn voedende kracht.
Geef je enkel over aan mijn oneindige bron van liefde.

Voel je gedragen en beschermd.
Ik zal er altijd voor je zijn, je steunen waar nodig.
….

Ook ik vraag om erkenning en herkenning van mijn ware onbevlekte aard.
Ik ben de aarde, moeder aarde.

Jacinta

deze afbeelding is een kaart uit
het Godinnenorakel



maandag 16 september 2013

wees je eigen steunpilaar

Op eigen benen willen staan was voor ons als kind al aan de orde.
''Zelluf doen'', we wilden niks liever en we leerden het met vallen en opstaan.

Nu zijn we op weg naar meesterschap hierin en leren we vanuit zelf-vertrouwen ons ''eigen huis'' op te bouwen en op onze eigen fundamenten te staan.

Steeds meer worden we uitgedaagd om te leven vanuit de kracht van binnenuit, te vertrouwen op dat wat we diep van binnen als kracht en waarheid voelen.

Hoe stevig is ''jouw huis''?
Hoe is het met ''jouw huisje van de ziel'' gesteld?
Val je direct om bij tegenslag, of heb je al wat innerlijke kracht en stabiliteit opgebouwd om jezelf staande te houden wanneer het even allemaal niet meezit?

Sta vandaag eens stil bij wat jouw staande houdt in je leven!


vrijdag 13 september 2013

hartwerker zijn in de nieuwe wereld

Petra deed via haar inspirerende blog een oproep aan haar lezers:

DE NIEUWE WERELD, laten we hem eens gezamenlijk vorm gaan geven! 
En daarmee uitnodigen! 
Hoe zou de wereld mooier kunnen worden?
Hoe stel jij het je voor? 
Wat is jouw ideaal? 
Schrijf het eens op en alle leuke, mooie, originele ideeën zal ik plaatsen! 

Ik had er wel zin in om op haar oproep te reageren.
Het onderstaande schilderij en de tekst was mijn bijdrage voor Petra's oproep naar ''de nieuwe wereld''.

Al heel wat jaartjes voel ik dat ik voorloper ben in deze beweging naar ''de nieuwe wereld''.
In mijn intuïtieve kunst geef ik vaak uitdrukking aan de energie van deze nieuwe tijd.
Zo ontstond in 2002 al het schilderij 'dans om het licht', waarbij mensen, groot en klein zich in vreugde verbinden in een kring van licht. Destijds voelde dat als een voorbode voor iets wat voor mij (en mogelijk ook voor jou) in de toekomst gestalte zou gaan krijgen. Maar hoe? Daar had ik op dat moment nog niet de juiste woorden voor. Tien jaar later dienen ze zich haast als vanzelf aan.

Door de jaren heen zijn het niet alleen beelden maar ook woorden die mij laten zien en ervaren hoe deze nieuwe wereld er uit gaat zien, wat er voor ons nodig is om dit tot een alledaagse werkelijkheid te laten worden, hoe wij dienen mee te bewegen met deze nieuwe energie.

Het afgelopen jaar heb ik een kwaliteit in mezelf ontdekt, die ik daarvoor nog niet zo kende. Dit is de kwaliteit om in stilte te gaan zitten en in afstemming op de energie van eenheid vele mooie en inspirerende helingen, meditaties en teksten te mogen ontvangen, in te spreken en uit te schrijven (dit wordt ook wel channelen genoemd). Nu is voor mij de tijd rijp om stap voor stap naar buiten te treden met de ontvangen inspiratie, vandaar mijn bijdrage aan Petra's oproep.


- dans om het licht -

 hartwerker zijn

hart oh hart
wat wil je van mij?

hart oh hart
leidt mij
gids mij op weg
als fakkeldrager door het donker
gids mij op weg
naar een nieuw perspectief
een nieuwe manier van zijn

vertel mij over wat te doen
leidt mij door het donker naar het licht
naar de dage raad
 ook ik ben in het donker
maar met mijn fakkel
vind ik mijn weg

hart oh hart
geef mij mijn hart terug
opdat ik in alle eenvoud
hartwerker ben
fakkeldrager ben
lichtwerker ben
dat ik mijn rechtmatige positie inneem
ga opstaan

hart oh hart
gids mij door het donker
opdat anderen mij volgen
in hun eigen licht
met hun eigen fakkel
op weg naar hun dage raad

in de nieuwe morgen
komen vele fakkels bij elkaar
een kring van licht
dansen van vreugde
verbonden
verenigd
een groep van gelijkgestemde zielen

een droom nu
een visioen
vandaag een droombeeld
morgen werkelijkheid 
hartwerkers verenigt u
bakens van licht

Jacinta (2012)

donderdag 12 september 2013

ben jij ook een aparte vogel?

Soms hoor je iemand zeggen: ''Dat is een aparte vogel''.
Meestal bedoelen ze dan dat ''er een steekje aan je los zit'', 'dat je afwijkt van de standaard, dat je niet te volgen bent en dat ze je vooral maar niet echt serieus nemen in je ideeën, je leefwijze of wat je te vertellen hebt. Wat jammer eigenlijk.
Maar hoe zou het zijn als we allemaal juist eens in het vervolg al onze aparte veren uitzetten en die bijzondere eigenaardige vogel durven te zijn die we van nature zijn? 
En dat het dan de gewoonste zaak van de wereld is dat we allemaal net even anders zijn en daardoor juist zo heel speciaal, gewoon een kakelbonte verzameling van allerlei ''vreemde vogels'' bij elkaar die lekker hun eigen ding doen, zichzelf en elkaar daarin bewonderen en elkaar natuurlijk ook wederzijds ''bevruchten''.
Weg met het aanpassen!
Bevrijd jezelf!
creativiteit helpt om de aparte vogel in jezelf te bevrijden

Het eendje en de zwaan
Op een grijze lentedag was moeder eend drie eieren aan het uitbroeden. Een paar dagen later lieten de jongen zich zien: twee hele mooie kuikens met gele nestharen. Maar het derde kuiken was grijs en had een ruig verenkleed. "Hoe is dat nou mogelijk? " vroeg zich moeder eend af en keek verbaasd en sceptisch naar haar derde kuiken. In de weken die volgenden bejegenden zijn broers en zussen en ook de andere dieren van het meer het lelijke eendje met hoon en spot. Dit werd nog versterkt door de onhandigheid van het kleine eendje. Want elke keer, als het eendenkuiken voelde dat men op hem lette, viel het om of deed het iets verkeerd. Het schaamde zich voor zijn uiterlijk en leed zeer onder de afwijzing van de anderen.

Elke ochtend, voordat de anderen wakker waren, ging het alleen naar het meer, keek naar zijn spiegelbeeld en constateerde dat de anderen gelijk hadden. Verdrietig trok het eendje zich meer en meer terug om aan de spot van de anderen te ontsnappen. Het werd erg eenzaam. Maar op een dag, toen het eendje wederom alleen naar het meer ging, ontmoette het een kleine rups. "Waarom ben je zo bedroefd?" vroeg deze. "Ik ben zo lelijk!" antwoordde het eendje. "Waarom kan ik niet zijn zoals al die anderen?" "Je wilt worden zoals alle anderen? Waarom? Dan ben je slechts een van de velen. Het is toch veel beter uniek te zijn. Het klopt, je bent niet geel en zacht en wollig zoals de anderen van jouw soort; maar je bent iets bijzonders. Geloof in jezelf en je zult nog mooier zijn dan al die anderen!" Met deze woorden liet de rups het eendje weer alleen. Het eendje dacht nog lang na over de woorden van de rups en nam vervolgens een besluit: De rups heeft gelijk! Ik zal me niet langer laten bespotten door de anderen. Ik sta in voor mijzelf!

Met dit voornemen ging het eendje slapen. De volgende dag ging het met opgeheven hoofd naar de anderen. Het was een goed gevoel zich niet te laten koeioneren door anderen en te vertrouwen op jezelf. Het eendje keek naar de anderen en zag op hun gezichten geen spot meer maar bewondering en waardering. Het was blij, dat zijn positief en zelfverzekerd optreden schijnbaar onmiddellijk effect had. Het ging naar het meer en keek, in gedachten verzonken, naar het wateroppervlak. Maar bij de aanblik van zijn eigen spiegelbeeld kon het eendje niet geloven wat het zag: In plaats van het kleine grijze eendje zag het een mooie, sneeuwwitte zwaan. "Ben ik dat?" De rups had gelijk. Het geloof in jezelf maakt je stuk mooier! 

woensdag 11 september 2013

regen en regenbogen

Wat zijn ze toch mooi die regenbogen!
Heb je er eentje gezien vandaag? Of gunde je je er geen tijd voor om er naar te kijken?
Ik was nog net op tijd met de camera om er een vast te leggen, voordat ik weer verrast werd door een regenbui. Een toetje op de zomer en een troost na zoveel hardnekkige regen.

Meer lezen over de symboliek van regenbogen kan hier.

En de Chinezen denken er dit over:



 

maandag 9 september 2013

het echte nieuws aanschouwen

Ben je benieuwd naar het echte nieuws wat op dit moment in tijd speelt in de wereld? 
Ik werd geraakt door het bericht uit de geestelijke wereld wat Leonne Meiresonne al weer enige tijd geleden op haar blog publiceerde. Het is een verhaal waar je wel even voor moet gaan zitten, maar spijt zul je wat mij betreft daar echt niet van krijgen.

Je leest het echte nieuws hier

donderdag 5 september 2013

geef kleur aan je verbeelding


spelen

spelen is van zwart naar wit durven gaan
en alle kleuren er tussenin
voluit durven beleven

Jacinta


Laten we spelen en kleur geven aan onze verbeelding.

Onlangs heb ik weer zo'n leuke Flexa verffolder in handen gehad, die aanleiding werd tot spelen in mijn kunstzinnig dagboek. De tekst op de pagina herinnerde me weer aan het kind in mezelf, dat eigenlijk niks liever doet dan spelen met kleur, beeld en woord (en in de natuur vertoeven) en daar ook nog regelmatig te weinig tijd voor neemt. Volwassen zijn is vaak zo'n serieuze aangelegenheid.....

Probeer het zelf eens:

Plak een aansprekende pagina uit een tijdschrift of folder in je kunstzinnig dagboek of op een vel papier. Laat het iets zijn wat op het moment van doen je aandacht vangt, belangrijk voor je is, je iets te zeggen heeft, waar je een goed gevoel bij krijgt. Dat kan echt van alles zijn, afhankelijk van wat op dat moment bij jou aan de orde is in je leven. Bij mij was dat de tekst ''let's play en geef kleur aan je verbeelding''.

Ga er met een lekker kleurtje overheen, eentje waar je heel erg blij van wordt. Acrylverf leent zich hier heel goed voor maar iets anders wat je in huis hebt liggen kan natuurlijk ook. Bij mij was dat in dit geval geel. Een heerlijk uitdagende plaatsbepalende kleur, die echt het blije kind in mezelf wakker maakt.

Laat je verbeelding de vrije loop gaan op de pagina. Kleur, durf, creëer. Uit jezelf en volg je hart (laat dit nou net in mijn uitgezochte pagina staan). Blijf in de creatieve stroom, d.w.z. blijf gewoon doorgaan met je impulsen volgen. Houdt delen van de originele afbeelding open die je nog graag wilt blijven zien en laat je associatie op de afbeelding of tekst terwijl je schildert/tekent/schrijft de vrije loop gaan. Als je dit doet komt er ruimte vrij in jezelf, raak je uit je hoofd en kan je hart zich laten spreken. Geef hier ook uitdrukking aan door een tekst op te laten komen en te schrijven die op dat moment door je heen speelt.

Geniet van het proces.

En dan: 
Zie het resultaat onbevooroordeeld aan en laat je raken door de kleuren en de boodschap in je werk. Doe er je voordeel mee in je dagelijks leven.



geef kleur aan je verbeelding

gewoon maar doen
het plezier van creëren
in het moment iets maken

gewoon maar doen
en zien wat er van komt
een moment voor jezelf

tijd en aandacht voor wat
er van binnen bij je leeft

door niets of niemand
in beslag genomen worden

zomaar creatief zijn
jezelf uiten en je hart volgen

spelen
een heel groot kind durven zijn

Jacinta


En, mocht er iets uit je handen komen na het lezen van dit bericht, leuk als je me een foto stuurt van je werk. Het kind in mij houdt van delen!!!